кандан

кандан
[کندن]
1. кофтан, ҳафр кардан, кофта чуқур ё ковок кардан; кофта гирифтан (мас. заминро); чоҳ кандан а) заминро кофта чуқур кардан барои баровардани об; б) киноя аз қасди бад кардан
2. ҷудо кардан; чида гирифтан (мас., ҳосили дарахтеро): гул кандан, харбуза кандан, ангур кандан, себ кандан
3. чизи дӯхташударо аз чокаш ҷудо кардан
4. гусехтан, пора кардан: гов арғамчинро канд
5. кофта ё тарошида нақш баровардан дар рӯи санг, оҳан, чӯб ва ғ., ҳак кардан
6. харошидан, ханҷол кардан; ангишт кандан кофта баровардани ангиштсанг аз кон, истихроҷи ангиштсанг; дандон кандан аз вора берун овардани дандон, дандон кашидан; пӯст кандан а) ҷудо кардани пӯсти бадани гову гӯсфанди кушташуда; б) бо корд ё чизи дигари дамтез гирифта партофтани пардаи берунии чизе, пок кардани пӯчоқи чизе (мас., пиёзу картошка, себу шафтолу ва ғ.); алоқаро кандан қатъи робита кардан, алоқаро буридан аз касе; дил кандан ниг. дил; ранги касе кандан якбора тағйир ёфтани ранги рӯи касе, ранги рӯи касе паридан; умедро кандан ноумед шудан, қатъи таваққӯъ кардан; ҷон кандан а) дар талвосаи пеш аз марг будан, дар ҳолати назъ будан; б) маҷ. аз ҳад зиёд меҳнат кардан, зиёд кӯшиш кардан (барои анҷоми коре); аз бун кандан чизеро тамоман несту нобуд кардан, решакан намудан; кӯҳ бо нохун кандан кори басо душвореро ба ҷо овардан; чоҳ (чаҳ) ба сари роҳи касе кандан дар сари роҳи касе офату хатаре ба вуҷуд овардан; қасди бад кардан; ҳуш кандан дар мавриди сахт ба ҳайрат афтодан, чӣ кор кардани худро надониста мондан гуфта мешавад

Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. . 2008.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Смотреть что такое "кандан" в других словарях:

  • канданӣ — [کندني] сифати феълии замони оянда аз кандан; канданиҳои фоиданок моддаҳои ғайриорганикӣ (аз қабили сангҳои қиматбаҳо, филизот, нафт, газ), ки аз конҳо кофта бароварда мешаванд …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • бех — [بيخ] 1. решаи асосии наботот 2. маҳсули танаи асосии сабзавоти бехмева: бехи сабзӣ, бехи пиёз; бех бастан ҳосил андохтан ( и сабзӣ, пиёз ва дигар сабзавот) 3. воҳиди ҳисоби ниҳолу растанӣ, дарахт 4. маҷ. асос, асл, бунёд: беху бунёд, аз беху бун …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • қатъ — [قطع] а 1. буридан, кандан; ҷудо кардан 2. андозаи муайяни буриши коғаз (формат); қатъи алоқа (кардан) алоқаро кандан, тарки робита кардан; қатъ кардан (намудан) а) буридан, кандан; б) бас кардан, хотима додан (ба коре), аз байн бурдан (муносибат …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • пар — I [پر] 1. асоси замони ҳозира аз паридан 2. ҷузъи пасини баъзе калимаҳои мураккаб ба маъноҳои паранда, парвозкунанда: худпар, дурпар, тезпар II [پر] парвоз, паридан, париш III [پر] 1. найчаҳои бо мӯяк ва тибит иҳоташуда, ки тану боли парандагонро …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • бун — [بن // بون] 1. бех, реша, асос, бунёд; буни мӯ бехи мӯ 2. қисми зерини ҳар чиз, поён, таг: буни девор, буни тал, буни чоҳ; буни гардан паси гардан; пушти сар; буни гӯш таги гӯш, зери гӯш; баногӯш; буни дандон милки дандон, вора; буни кӯҳ домани… …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • буридан — [بريدن] 1. чизеро бо ягон олоти тезу буранда ба ду ҳисса ё зиёда аз он ҷудо кардан; пора кардан, қатъ кардан; чок кардан, тилим кардан; гул буридан а) гул кандан; б) нақшу нигор баровардан (дар рӯи чизе); в) тиб. амалиёти махсуси тиббӣ барои… …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • гусастан — (гусистан) [گسستن] 1. пора шудан, аз ҳам ҷудо шудан, канда шудан, бурида шудан (мас., ресмон) 2. кандан, пора кардан; афсор гусастан а) лаҷом кандан; бенӯхта шудан; б) маҷ. саркаш ва беқайд шудан …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • кӯракканӣ — [کورک کني] исми амал аз кӯрак кандан; кандан ва ҷамъ кардани кӯракҳо барои минбаъд кашида гирифтани пахтаашон, кӯракчинӣ, кӯракғундорӣ …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • қадам — [قدم] а 1. пой, андозаи пой аз сарангушт то пошна 2. фосилаи байни ду пой вақти роҳ рафтан, гом (ҳамчун воҳиди паймоиш) 3. қадаммонӣ, роҳгардӣ, роҳравӣ; бо қадамҳои дилпурона, бо қадамҳои калон калон, бо қадамҳои қатъӣ, бо қадамҳои оҳиста, бо… …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • манзил — [منزل] а 1. ҷои фуруд омадан, фуромадгоҳ, истгоҳ 2. мусофирхона (работ) е, ки дар масофаи муайяни роҳҳои корвонгузор бино карда мешуд 3. гуфт. қабр, гӯр; баъд аз тайи чанд манзил, ду манзилро гузошта, дар ин роҳ моҳ аввалин манзил буд; манзил ба… …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»